Examine This Report on زمان بیماری سل
Examine This Report on زمان بیماری سل
Blog Article
آدوراطب مقالات اطلاعاتی درباره بیماری سل؛ علائم و درمان دارویی آن
با توجه به همه‌ی موارد ذکر‌شده دقت‌کنید که بیماری سلیاک به صورت ارثی در خانواده‌ها ممکن است دیده‌شود، به همین دلیل اگر فردی در خانواده‌ی شما سلیاک داشته‌باشد، از پزشک خود بخواهید که برای شما نیز آزمایش‌های لازم را انجام‌دهد. همچنین اگر شما یا فردی در خانواده یک عامل خطر برای بیماری سلیاک، مانند دیابت نوع ۱ دارید، از پزشک خود نیز بخواهید که آزمایش‌های لازم را برایتان انجام‌دهد.
بازی فکری: اگه خیلی بهداشت سرت میشه، بگو کدوم آبخوری تمیز و سالمه؟
علاوه بر غلات و حبوبات، پاستا و محصولات پخته‌شده مانند نان، کیک، بیسکوییت و سایر مواد غذایی بسته‌بندی‌شده که ممکن است حاوی گلوتن باشند، عبارتند از:
● متخصصان می‌توانند سل را با چند آزمایش مختلف از جمله آزمایش پوست، آزمایش خون یا هر دو تشخیص دهند.
در سال ۲۰۰۷، شیوع سل در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در کشورهای جنوب صحرای آفریقا بالاترین، و در آسیا نیز نسبتاً بالا بود.[۸۳] حدود یک سوم از جمعیت جهان با «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» آلوده شده است. در هر ثانیه یک عفونت جدید در مقیاس جهانی رخ می‌دهد.[۴] با این حال، بسیاری از عفونت‌ها به «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» منجر به بیماری‌های سل نمی‌شود،[۸۴] و ۹۰-۹۵٪ از عفونت‌ها بدون علامت باقی می‌مانند.
برای مدیریت بیماری سلیاک باید از خوردن گلوتن پرهیز کنید.
اگر یک عفونت سل فعال شود، در حدود ۹۰٪ از مردم در ریه‌ها بروز می‌کند.[۷][۱۲] علائم می‌تواند شامل درد قفسه سینه، سرفه‌های طولانی باشد که تولید خلط می‌کنند. در حدود ۲۵٪ از افراد هیچ علائمی ندارند یعنی آن‌ها «بدون علامت» باقی می‌مانند.[۷] گاهی اوقات، افراد دچار خلط خونین وسرفه‌های خونین در مقادیر کم می‌شوند. در موارد نادر، عفونت می‌تواند به تضعیف شریان ریوی بینجامد که منجر به خون‌ریزی شدیدی به نام آنوریسم راسموسن می‌شود.
دانه و نشاسته که در رژیم غذایی بدون گلوتن مجاز است، عبارتند از:
در اینجا یک مرور کلی از غذاهایی که حاوی گلوتن یا بدون گلوتن هستند می‌کنیم. از خوردن غذاها و نوشیدنی‌های حاوی گلوتن زیر باید همیشه اجتناب کنید:
[۷] سیستم طبقه‌بندی سل که جامعه بیماری‌های صدری آمریکا آن را تهیه کرده است در برنامه‌های بهداشت عمومی استفاده می‌شود.[۷۱] مدیریت[ویرایش]
در سال ۱۹۴۶، تولید آنتی‌بیوتیک استرپتومایسین، درمان مؤثر و درمان سل را به یک واقعیت تبدیل کرد. قبل از اینکه این دارو معرفی شود، تنها درمان به جز آسایشگاه‌ها مداخله جراحی بود. روش پنوموتوراکس، ریه آلوده را کلاپس و بی‌حرکت می‌کرد تا به آن «استراحت» دهد و امکان درمان ضایعات سلی را فراهم نماید.[۱۱۲] پیدایشسل مقاوم به چند دارو، دوباره جراحی را به عنوان گزینه‌ای از استانداردهای قابل‌قبول مراقبت در درمان عفونت سل معرفی کرد. مداخلات جراحی کنونی شامل حذف پاتولوژیک حفره‌های قفسه سینه (تاول) در ریه‌ها برای کاهش تعداد باکتری‌ها و برای افزایش در معرض دارو قرار گرفتن باکتری‌های باقی‌مانده در بیماری سل کامل جریان خون می‌باشد.
● پزشک ممکن است چندین دارو تجویز کند؛ زیرا برخی از سویه‌های سل به انواع خاصی از داروها مقاوم هستند. رایج‌ترین ترکیبات داروها برای بیماری سل فعال عبارتند از:
● سل معمولاً تحت شرایط مناسب قابل درمان و قابل پیشگیری است.